مدح و ولادت امام موسی کاظم علیه‌السلام
چو اشک دیدۀ عشاق حق، دلها مصفا شد قلوب شیعیان از روشنى چون طور سینا شد اگر بینى فضاى آفرینش گشته عطر آگین گـل روى امام مـوسى کـاظـم شکـوفا شد به روز هـفـتـم ماه صفر در شهر پیغمبر جمال دیگرى از ذات پاک حق، هویدا شد قدم زد در جهان مولاى عالم موسى جعفر که از یُمن قدومش، غرق زیور، عرش اعلا شد چه خورشیدى زمین و آسمان را کرده نورانى چه ماه پر فروغى در سپهر مجد، پیدا شد ز چرخ چارمین با موکب عزّ و شرف امشب پى عرض ادب سوى زمین نازل مسیحا شد نه تـنهـا دیـدۀ آل محـمّـد شد به او روشن که چشم چرخ پیر از دیدن آن ماه، بینا شد در این فرخـنده میـلاد وصىِّ هـفـتم طاها نـزول رحـمت بى منـتهـای ذات یکـتا شد نه تنها آشنایانش، که در سر تا سر گـیتى هرآن کس واقف از اوصاف او گردید شیدا شد حـمـیـده مـادر والا مـقـام و ارجـمـنـد او بنازد زان که او هم مادر فرزند زهرا شد به پاس مقدمش از جانب ربّ غفور امشب براى دوستدارانش، برات عفو، امضا شد به آن باب الحوائج (ملتجى) شد هر گرفتارى یقین دارم که از کار و دلش هر عقده اى وا شد |